7. ΠΡΑΣΙΝΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ | Εσύ τι λες;
Η οικολογία για το ΜέΡΑ25 δεν είναι το βάψιμο με «πράσινο» στις πολιτικές αλλά η αλλαγή ενός οικονομικού μοντέλου που προκαλεί κλιματική κρίση, κατασπαταλά τους φυσικούς πόρους και πλήττει πρωτίστως τους φτωχούς πληθυσμούς του πλανήτη.
Η κλιματική καταστροφή είναι σε εξέλιξη. Ακραία καιρικά φαινόμενα, μεγάλης κλίμακας πυρκαγιές, πλημμύρες με ολέθριες συνέπειες τις απώλειες ζωών, την καταστροφή υποδομών, καλλιεργειών, ζωικού κεφαλαίου, κατοικιών και επιχειρήσεων.
Πράσινη Επανάσταση
Τι προτείνει το ΜέΡΑ25:
Ουσιαστική αλλαγή του παραγωγικού μοντέλου, εγκατάλειψη των ορυκτών καυσίμων, συρρίκνωση δραστηριοτήτων και παραγωγής που πλήττει το φυσικό περιβάλλον (π.χ. περιορισμός στα ορυχεία, στην παραγωγή τσιμέντου, στις αερομεταφορές), στροφή στην πράσινη ενέργεια και την εξοικονόμησή της, στροφή από το ιδιωτικό κέρδος στο κοινό – δημόσιο όφελος. Εν ολίγοις μια Πράσινη Επανάσταση που δεν θα περιορίζεται απλά στην μετάβαση από το μαζούτ στα φωτοβολταϊκά αλλά θα μετασχηματίζει τις κοινωνικές σχέσεις και, μαζί με αυτές, τις παραγωγικές συνήθειες και τα καταναλωτικά πρότυπα.
Σε τι συμφωνεί η Αριστερά;
Η αντιμετώπιση της κλιματικής καταστροφής δεν θα γίνει από το Μεγάλο Κεφάλαιο, ούτε θα «συντονιστεί» δημιουργώντας νέες ψευτο-αγορές (π.χ. αγορές ρύπων). Για να υπάρξει ένα αύριο μακριά από τη δυστοπία, οφείλουμε να στήσουμε αποκεντρωμένα, κοινωνικοποιήμενα δίκτυα ενέργειας και οικονομικών δραστηριοτήτων, με την Φύση & τον Άνθρωπο (όχι το Κέρδος) στο επίκεντρο.
Η πρόταση του ΜέΡΑ25:
ΚΑΜΙΑ ΕΞΟΡΥΞΗ | ΤΕΛΟΣ ΣΤΙΣ ΧΕΡΣΑΙΕΣΑΝΕΜΟΓΕΝΝΗΤΡΙΕΣ& ΣΤΑ ΦΩΤΟΒΟΛΤΑΪΚΑ ΣΕ ΑΓΡΟΥΣ | ΕΝΙΑΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΠΟΙΗΜΕΝΗ ΔΗΜΟΣΙΑ ΔΕΗ
Το ΜέΡΑ25 καταθέτει από το 2020 Σχέδιο για την Πράσινη Βιομηχανική Επανάσταση με έμφαση σε νέες βιομηχανίες εγχώριας παραγωγής σύγχρονων:
· μπαταριών και φωτοβολταϊκών στέγης
· ανακυκλώσιμων πλωτών ανεμογεννητριών
· του λογισμικού που απαιτούν τα νέα έξυπνα αποκεντρωμένα δίκτυα πράσινης ενέργειας
· ολοκληρωμένα μικροκυκλώματα και, βέβαια,
· πράσινου υδρογόνου για βιομηχανική χρήση π.χ. στην Λάρκο και τις Χαλυβουργίες
Εσύ τι λες;
Καλησπέρα σας!
Νομίζω ότι το λάθος που κάνουν οι οικολόγοι πράσινοι στην Ελλάδα είναι το σύνθημα “ούτε αριστερά ούτε δεξιά”. Δε νοείται όμως οικολογία και νεοφιλελευθερισμός, αφού όλα είναι δυνητικά εμπορεύματα (βλ. Harvey). Έτσι η οικολογία μπορεί να αποτελέσει την πιο ριζοσπαστική πρόταση καθώς σείει το υπάρχον παραγωγικό και καταναλωτικό μοντέλο.
Συμφωνώ με τα γενικά σχόλια, εκτός από την απαγόρευση των χερσαίων ανεμογεννητριών η οποία δεν ξέρω πώς τεκμηριώνεται – και ναι, όλ@ συμφωνούμε πως οι χερσαίες (όπως και οι υπεράκτιες) ανεμογεννήτριες πρέπει να εγκαθίστανται σε μέρη με την μικρότερη δυνατή περιβαλλοντική επιβάρυνση. Αντίστοιχα υπάρχουν τα αγροφωτοβολταϊκά τα οποία συνδυάζουν την αγροτική με την ενεργειακή παραγωγή.
Ενώ γίνεται ορθώς η αναφορά σε ενέργεια ως δημόσιο αγαθό, και στα φ/β στέγης, πρέπει να δοθεί επίσης έμφαση στις ενεργειακές κοινότητες.
λείπουν αναφορές σε (διεθνή) ναυτιλία, περιοχές δίκαιης μετάβασης, και βιώσιμα αγροδιατροφικά συστήματα
Πολυ σωστος για τις ενεργειακες κοινοτητες και τις δυνατοτητες που δινουν και για την εγκατασταση μοναδων πρασινης ενεργειας μεσαιου μεγεθους οπως πχ γεωθερμια και βιοαεριο απο γεωργικα αποβλητα
Η μετάβαση από μια τοξική, σε ολα τα επιπεδα, παγκόσμια οικονομία σε μια Πράσινη Ενεργειακή οικονομία, για να μην είναι μια ουτοπία, μπορεί να γινει μόνο με ένα συνολικό σχέδιο που θα μπορεί να ικανοποιήσει όλες ή έστω τις περισσότερες αλληλοεξαρτωμενες παραμέτρους και ομάδες δυναμικών συμφερόντων. Στον γνώμονα αυτό, δουλεύοντας από το 1998 εως σήμερα, απαντώντας στο ερώτημα σας “εσύ τι λές;” για την Πράσινη Επανάσταση, λέω αυτό. Η πρώτη εκδοση το 2009 βραβεύτηκε το 2007 σε πανελλήνιο διαγωνισμό επιστημονικής φαντασίας. Πολλά κειμενα της Remastered γράφτηκαν εξ αρχής στα Αγγλικά γιατί στη μνημονιακή Ελλάδα τέτοια κείμενα θα είχαν οση τυχη τα τραγούδια του Θεοδωράκη στην 7ετία, που απαγορευόταν και να τα ακούσεις. Τώρα την μεταφράζω στα Ελληνικά.
Μια σημείωση. Η αιολική ενεργεια ειναι τεράστια. Το Μερα25 πιστεύω οτι ειναι λάθος να στοχεύει ψηφοθηρικά με οσα λεει για τα ενεργειακα. Όπως εν προκειμένω να εντυπωσιάσει μια μικρή μερίδα ανθρωπων που παριστάνουν τους ειδικούς, τους ανώτερους ή με αυξημένη τάχα οικολογική συνειδηση στις παρέες τους λέγοντας ανοησίες οπως π.χ. οτι οι ανεμογεννήτριες σκοτώνουν τα πουλιά κλπ. Τεχνικά αυτό μας εκθέτει πολύ αντί να λειτουργεί υπέρ της υποτιθεμενης δικής μας Πράσινης προοδευτικότητας. Αφού η αιολική ενέργεια, σε χωρα με υψηλό αιολικό δυναμικό, σε σύγκριση κατάληψης χώρου και ενεργειακό αποτύπωμα υποδομών προς δυνητική απόδοση υπερτερεί των Φ/Β. Βεβαίως με την κατάλληλη μελέτη και εφαρμογή και οχι με τις κλασικες ανεμογεννήτριες.
Συμπληρωματικά, μια πολύ σύντομη αλλά αρκετά κατατοπιστική περίληψη της ολης ιδέας, μπορείτε να βρείτε σ’αυτή τη συνέντευξη με το Β.Βασιλικό.
Κε Ισαρη, χαίρομαι για τη συμμετοχή σας σε αυτό το φόρουμ διαλόγου της αριστεράς. Διάβασα τις απαντήσεις σας και παρακολούθησα τη σχετικη συνέντευξη. Για μένα που είμαι ένας απλός πολίτης χωρίς τις ειδικές σας γνώσεις στο θέμα μπορώ να καταλάβω ορισμένα βασικά πράγματα: Αρχικά, δεν πείθομαι για τις προϋποθέσεις κατω απ τις οποίες ορισμένοι τύποι αιολικής ενέργειας (πχ ανεμογεννητριες στα βουνά) μπορούν να είναι φιλικοί στο περιβάλλον. Στη συνέχεια, δε μπορώ να δεχτώ το επιχείρημα οτι το ζητημα της ταξικής συνεργασίας η/και της πανανθρωπινης συνεννόησης είναι αποδεκτες και χρηστές προϋποθέσεις άσκησης περιβαλοοντικης πολιτικής (βλέπε επιχειρηματικότητα στην καύση σκουπιδιων, κλπ). Επιπλέον, το πιο ουσιαστικό επιχειρημα της ‘εισηγήσης’ είναι η διαρκής αλλαγή κοινωνικών και καταναλωτικων μοτιβων ενώ ταυτόχρονα ανατρεπονται οι ιδιες οι παραγωγικές σχέσεις! Αλλα ακόμα και αν κανω λάθος, θα προτιμουσα χίλιες φορες μια συμπαγή ριζοσπαστική ταξική, πολιτική πρωτοπορία με ενδεχόμενες τεχνοκρατικες ατέλειες και ιδεολογικες εμμονές που ‘μας εκθετουν’ σε υπερβολες αντί μιας ομίχλης ευχολογιων και αστικής υποταγης. Εκεί που σίγουρα θα διαφωνησω και μάλιστα απόλυτα κε Ισαρη, είναι στο σημείο που εγκαλείτε το μερα25 για ψηφοθηρια.. Δηλαδή το απόλυτο και αναμφισβητητο ηθικό πλεονέκτημα που με τόσο κόπο έχτισε και διατηρεί η συγκεκριμένη συλλογικοτητα
<<… θα προτιμουσα χίλιες φορες μια συμπαγή ριζοσπαστική ταξική, πολιτική πρωτοπορία με ενδεχόμενες τεχνοκρατικες ατέλειες και ιδεολογικες εμμονές που ‘μας εκθετουν’ σε υπερβολες … >>
Αυτός είναι ξυλινος ελιτιστικοςλόγος γεμάτος κλισέ, ακριβώς η ομιχλη ευχολογίων. Η Ενεργονία προτείνει ενέργειες.πλήρως κατανοητές στο ευρυ κοινό και βεβαίως βασίζεται στη συνεργασία των πολιτών αντί στον ανταγωνισμο τους που προφανώς αρέσει σε σας.
Καλησπέρα σας,
Θα ήθελα να προσθέσω πως είναι αναγκαία και η σύνδεση της χώρας από άκρη σε άκρη, με υψηλών ταχυτήτων σιδηροδρόμους οι οποίοι θα λειτουργούν και για εμπορεύματα και για επιβατικό κοινό. Επίσης, η απολιγνιτοποίηση της Μεγαλόπολης και η μετατροπή της σε αποθήκη πράσινης ενέργειας και όχι μόνο είναι ένα θέμα που αξίζει να σημειωθεί.
🔹 Θεωρία είναι η ερμηνεία που δίνουμε σε μια συγκεκριμένη διαδοχή πραγματικών γεγονότων, που μπορούμε άμεσα να παρατηρήσουμε.
🔹 Οσο πιο κοντά βρίσκεται στη πραγματικότητα, τόσο πιο έγκυρη είναι η θεωρία.
🔹 Έγκυρη είναι η θεωρία που μας βοηθάει να κάνουμε προβλέψεις, γιατί ταιριάζει απόλυτα στη φύση αυτού που παρατηρούμε.
🔹 Από παλιά ήμασταν αναγκασμένοι να στηριζόμαστε σε επαληθευτικές θεωρίες, ….. δηλαδή χρησιμοποιούσαμε τα θεωρητικά μας συστήματα για να εξηγούμε ή να ορθολογικοποιούμε αυτά που είχαν ήδη γίνει.
🔹 Οσο τα στοιχεία που ερευνούσαμε γίνονταν πιο πολύπλοκα, οι παρατηρήσεις μας μας οδηγούσαν σ’ ένα λαβύρινθο διαφορετικών θεωρητικών συστημάτων ή σχολών.
Σήμερα παντού στην κοινωνία κυριαρχούν ο κατακερματισμός και ειδίκευση.
🔹 Η κρίση φαίνεται να έχει πάρει τόσες πολλές μορφές τον τελευταίο καιρό και μόνο η λέξη έξοδος δεν αναφέρεται πια από τους οικονομολόγους ή τους “σωτήρες” του πλανήτη, αλλά και η λέξη κρίση κατακερματίστηκε σε πολλούς τομείς ανάλογα με τα προβλήματα που με αυτά σχετίζεται.
🔹 Ετσι υπάρχουν βιβλία και σκέψεις πάνω στην οικονομία, το εμπόριο, τη νομισματική πολιτική, την αριστερά ή τη δεξιά, το κλίμα ή την βροχή, τα δικαιώματα όλων εκτός από τα δικά μας κλπ, αλλά δεν υπάρχει κανένας να ασχολείται με την έξοδο από την κρίση.
Αυτή η κρίση μοιάζει να είναι οτιδήποτε νομίζει πως είναι κάποιος με ένα οτιδήποτε θεωρητικό υπόβαθρο.
🔹Μπορεί να είναι κρατισμός, μπορεί να είναι ρευστότητα, μπορεί να είναι δημόσιοι υπάλληλοι, μπορεί να είναι ασφαλιστικό, μπορεί να είναι κατάθλιψη, μπορεί να είναι παγκόσμια συνωμοσία, μπορεί το διοξείδιο ή το μεθάνιο, μπορεί ο πρωθυπουργός ή ο υπουργός κλπ κλπ.
🔹Ολοι ασχολούνται με τα συμπτώματα και όχι με τις αιτίες και αυτό που λείπει είναι μια κάποια εννιαία δομή, που θα προσφέρει συγκεκριμένες κατευθυντήριες γραμμές, για το πως θα προχωρήσουμε και τι θα κάνουμε ώρα με την ώρα στην προσέγγιση των λύσεων.
🔹Η πρόβλεψη που είναι το θεμέλιο μιας έγκυρης θεωρητικής προσέγγισης, παραχωρεί συχνά τη θέση της σε ένα είδος εμπνευσμένης πίστης.
🔹Ο φιλελευθερισμός θα μας σώσει, οι απολύσεις στο δημόσιο θα μας σώσουν, η φορολογία είναι η λύση, όχι η μείωση της φορολογίας έως την κατάργηση της θα δώσει λύση, πρέπει να δώσουμε το βάρος στην ιδιωτική οικονομία, όχι πρέπει το κράτος να επέμβει και να βάλει τους όρους, πρέπει να κόβουμε αποδείξεις όχι δεν πρέπει να κόβουμε αποδείξεις, πρέπει να αγοράσουμε ηλεκτρικά αυτοκίνητα, όχι το περπάτημα είναι η λύση, κλπ κλπ κλπ κλπ κλπ κλπ κλπ.
Ολη αυτή η παράνοια είναι αποτέλεσμα της έλλειψης σωστής θεωρίας.
Πολύ σημαντικό είναι με πηγές να εξηγήσουμε στον κόσμο ότι η κλιματική αλλαγή είναι αληθινή και δεν έχουμε χρόνο. Να ξανασυζητηθεί επιστημονικά το εάν η πυρηνική ενέργεια είναι πράσινη η όχι και αν μπορούμε να αρκεστουμε στα ΑΠΕ.
Το μόνο στο οποίο θα διαφωνήσω είναι η “εγκατάλειψη των ορυκτών καυσίμων”, παρακαλώ αφήστε με να εξηγήσω το γιατί:
Τα ορυκτά καύσιμα δεν γίνεται να φύγουν από την εξίσωση σε μιά μέρα. Κυρίως για τρεις λόγους:
Η άποψή μου είναι ότι θα χρειαστεί μια σταδιακή μετάβαση στις ΑΠΕ που μπορεί (δεν ξέρω) να κρατήσει 20-30 χρόνια. Στο διάστημα αυτό θα πρέπει:
Μία τεράστια πηγή για την Ελλάδα θα ήταν τα υδροηλεκτρικά, αντί να “τρέμουμε” όταν βρέχει καταρρακτωδώς, να χαμογελάμε.
Το υδρογόνο είναι η μεγαλύτερη και πιο ευχρηστη μπαταρία. Σε συνδυασμό με κυψέλες καυσίμου παράγει ηλεκτρισμο για τα παντα, αλλά κινεί και συμβατικούς κινητήρες και παρέχει θέρμανση με μηδενικούς ρίπους; Ξερετε γιατι δεν το αναφέρουν; Γιατί μπορεί να το παράγει ο καθενας στο σπίτι του, απο αέρα και ήλιο. Αυτό είναι η Ενεργειακή Επανασταση.
Καλούμαστε καθημερινά να κάνουμε επιλογές με σκοπό τη μετάβαση σε ένα βιώσιμο μοντέλο λειτουργίας. Σ’ αυτό το μονοπάτι πρέπει να πάρουμε αποφάσεις με γνώμονα το λιγότερο κακό ώστε να παρέχουμε επαρκή ενέργεια και να μην υποβιβαστεί το επίπεδο ζωής των πολιτών.
Θα πρέπει να αποδεχθούμε κάποιες λύσεις ως αναγκαίο κακό. Σε κάποιες βουνοκορφές θα υπάρχουν ανεμογεννήτριες, σε κάποιους αγρούς φωτοβολταϊκά, σε κάποια μέρη ίσως χρειαστεί να φτιάξουμε φράγματα για άντληση νερού. Γιατί στον αντίποδα είναι ο καρκίνος της Πτολεμαΐδας, η κλιματική καταστροφή λόγω αύξησης CO2 και η πολεμική βιομηχανία που βασίζεται στις εξορύξεις τρίβοντας τα χέρια της σε κάθε αναταραχή.
<<…ούτε από υδρογόνο που θέλει (τουλάχιστον απ’ όσο ξέρω) πολύ ακριβές μονάδες αποθήκευσης…>>
Η Γερμανία ήδη από το 2013 τροφοδοτεί ολόκληρες πόλεις με υδρογόνο μεσα απο το υπάρχον εδώ και 100 χρόνια δίκτυο φυσικού αερίου. Το υδρογόνο της παράγεται από ηλεκτρόλυση με αιολική ενέργεια. Οποιος θέλει να κάνει την χώρα του ενεργειακα ανεξαρτητη τεχνικά τουλάχιστον μπορει σήμερα 100%. Το πόσο αυτό επιτρέπεται απο τους παγκόσμιους εντολοδότες, εκεί είναι όλο το θέμα. Η Γερμανία προφανώς κανει οτι θέλει και την συμφέρει.
Δεν βρήκα τίποτε για υπάρχον δίκτυο υδρογόνου σε πόλεις στη Γερμανία. Μόνο όνειρα. Μήπως ξέρεις που θα βρώ πληροφορίες;. Η Γερμανία ζεί αποβιομηχανοποίηση, περιορισμό έρευνας και για πρώτη φορά παθητικό συναλλαγματικό ισοζύγιο. Όπως μου λέγαν Γερμανοί το 1967 ΄΄ χάσαμε τον πόλεμο΄΄, οπότε εννοούσαν ότι πρέπει να κάνουν υπακοή. Βλέπω όμως ότι υπάρχουν μυαλά, στα ύψιστα στρώματα της κυβέρνησης, όπως η υπουργός εξωτερικών και αρχηγός των Πρασίνων που ειλικρινά πιστεύουν ότι λένε σπουδαία πράγματα. Ίδε και σύ (7) Annalena Baerbock and the 360 turn aka. she is not the sharpest knife in the drawer – YouTube
Η προταση του Μερα25 ειναι μη ρεαλιστική για να μην πω ουτοπική.
Θα ξεκινήσω με μερικους αριθμούς
Εαν σήμερα, ως δια μαγείας,
Τοτε Για να καλύψουμε τις σημερινές ενεργειακές μας ανάγκες θα χρειαζόμασταν τουλάχιστον*
* “Τουλάχιστον” γιατί στον παραπάνω πρόχειρο υπολογισμό δεν έχουν συμπεριληφθεί οι απώλειες των μέσων αποθήκευσης ενέργειας (υδρογονο, αντλησιοταμίευση, μπαταρίες κτλ)
Τα υδροηλεκτρικα και η γεωθερμία βεβαίως και πρέπει να παίξουν ρόλο στον ενεργειακό σχεδιασμό απο ΑΠΕ , αλλα δεν μπορουν να καλύψουν παρα ενα μικρό ποσοστό της ζήτησης (max 5-10%)
“ΟΧΙ ΦΩΤΟΒΟΛΤΑΙΚΑ ΣΕ ΑΓΡΟΥΣ”
Απο τα παραπάνω βλέπουμε οτι η απαραίτητη επιφάνεια για φωτοβολταικά ειναι τεράστια, δεν φτάνουν οι ταράτσες και οι στέγες.
Εαν αποκλείσουμε τους αγρούς τότε μένουν οι δασικές εκτάσεις (που μαλλον δεν θελουμε φ/β) και οι λίμνες (πλωτά φωτοβολταικά) που όμως και πάλι ειναι ελάχιστες στον Ελλαδικό χώρο.
Άρα το μεγαλύτερο ποσοστό της παραγωγής πρέπει να καλυφθεί απο Α/Γ
και εδω έρχετε το γνωστό
“ΟΧΙ ΧΕΡΣΑΙΕΣ ΑΝΕΜΟΓΕΝΝΗΤΡΙΕΣ”
Οχι χερσαίες σημαίνει θαλάσσιες , που χωρίζονται σε 2 υποκατηγορίες
Ιδανικά και χωρις να υπολογίσουμε το (ΠΟΛΛΑΠΛΑΣΙΟ) κόστος θα τοποθετούσαμε 30 χιλιάδες Α/Γ μεσοπέλαγα και θα ξεγνοιάζαμε , σωστά ?
Λάθος , γιατί τα πουλιά (που απειλούνται πράγματι απο τις Α/Γ , σε αντιθεση με τις αρκούδες π.χ.) πετάνε και πανω απο την θάλασσα και οχι μονο τη στεριά! και μαλιστα οι κύριες οδοί μεταναστευτικών πτηνών (βλ. εικονα) ειναι πανω απο τα νησιά του Αιγαίου και τη γυρω θαλάσσια περιοχή , περιοχή με το μεγαλύτερο Αιολικό δυναμικό στη χώρα!!!
Ειναι φανερό απο ολα τα παραπάνω οτι η λογική “Ποναει κεφάλι, κόψει κεφάλι” δεν ειναι ρεαλιστική,
Αιολικά και Φωτοβολταικά πρέπει να μπουν ΠΟΛΛΑ και οι οριζόντιες απαγορευσεις μοιάζουν ουτοπικές.
Αντιθέτως μια οικολογική και ρεαλιστική αριστερά πρέπει να απαιτήσει ΑΥΣΤΗΡΑ περιβαλλοντικά κριτήρια για τις ΑΠΕ όπου και αν τοποθετηθούν αυτές (βουνά , καμποι , λιμνες , νησια , θαλασσα)
Υ.Γ.
Χωρίς να θέλω να κατηγορήσω τα ντόπια αντι-αιολικά κινήματα, καλό ειναι να γνωρίζουν ποιοι τους εκπροσωπούν στα υψηλότερα κλιμάκια και ποια λόμπι τελικά εκμεταλλευονται τους αγώνες τους
Η Ευρωπαική “συνομοσπονδία” λοιπόν των αντιαιολικών κινημάτων
( Ευρωπαϊκή Πλατφόρμα κατά των Αιολικών Πάρκων, https://www.epaw.org/)
Έχει επικεφαλής τον κ.Jean-Louis Butré,
ο οποίος εκτος από φανατικός αντιαιολιστής ειναι και υπέρμαχος της πυρηνικής ενέργειας…
https://shorturl.at/inHN9
<<…Απο τα παραπάνω βλέπουμε οτι η απαραίτητη επιφάνεια για φωτοβολταικά ειναι τεράστια, δεν φτάνουν οι ταράτσες και οι στέγες…>>
Αν καλύψουμε με φωτοβολταικά μια έκταση ίση με την Ισπανία ικανοποιούμε τις παγκόσμιες ανάγκες σε ηλεκτρισμό το 2050. Οι ανεμογεννήτριες στα σωστά σημεία είναι ακομη πιο αποδοτικές, κι αν είναι VAWT, Maglev καταλαμβάνουν το 1/10 του χώρου δίχως να σκοτώνουν τα πουλιά.
Όπως πολύ σωστά παρατηρήσατε και εσεις, αντίθετα με το “πρασινο” και προοδευτικό προφιλ που προσπαθεί να παρουσιάσει, το Μερα25 υποστηρίζει τις λύσεις με το μεγαλύτερο κόστος (οπότε τις μεγαλύτερες εργολαβίες) αλλά τις μικρότερες αποδόσεις σε ενέργεια.
Εβγαλες απο την εξίσωση το σημαντικότερο. Φωτοβολταικά σε όλες τις στέγες και ανεμογεννήτριες σε όλες τις βιομηχανίες κάνοντας κάθε νοικοκυριό και βιομηχανία ενεργειακά ανεξάρτητες. Επίσης οι πλωτές δεν κοστίζουν 500% ακριβότερα απο τις χερσαίες όπως λες αλλα μόνο 22% περισσότερο. According to the National Renewable Energy Laboratory (NREL), the average installation cost for floating wind turbines is around $5.5 million per MW, compared to $4 million per MW for onshore wind turbines.
Όπως εγραψα παραπάνω για να καλυφθούν οι ενεργειακές ανάγκες της Ελλάδας ΜΟΝΟ απο φωτοβολταικά χρειάζεται μία έκταση όσο η μιση Κρήτη.
Μια τυπική μονοκατοικία 100-150 τετραγωνικών δεν έχει αρκετο χώρο στην ταράτσα/στέγη για να καλύψει της ενεργειακές ανάγκες (θερμανση,ψυξη, μετακινήσεις μαγειρεμα, φωτισμός κτλ) αυτών που κατοικούν σε αυτήν. (Για να μην πω για πολυκατοικίες που τα πράγματα ειναι κατα πολύ χειρότερα)
Άρα το έλλειμα αυτό απο κάπου πρέπει να καλυφθεί και σίγουρα δεν θα ειναι απο φωτοβολταικά σε στέγες.
Επίσης ανέφερα οτι οι θαλάσσιες Α/Γ χωρίζονται σε 2 κατηγορίες
Το κόστος του +20% που αναφέρεις μάλλον αφορά τις θεμελιωμένες θαλ. Α/Γ.
Το πρώτο παγκοσμίως πλωτό Αιολικό Πάρκο που φτιάχτηκε στην Σκωτία στοίχισε 10πλάσια απο ενα χερσαίο της ιδιας ισχύος. Το κόστος μελλοντικά θα μειωθεί αλλά πολύ δύσκολα θα πέσει κάτω απο το 200% σε συγκριση με τα χερσαία.
Στη Βορειο θάλασσα η συντριπτική πλειοψηφία των Αιολικών Πάρκων ανοίκουν στην κατηγορία των θεμελιωμένων θαλάσσιων Α/Γ πολύ απλά γιατί η Βορειος Θαλασσα ειναι ρηχή.
Στην Ελλάδα δυστυχώς δεν έχουμε αυτό το πλεονέκτημα λόγω του ανάγλυφου του βυθού.
Εαν θέλουμε λοιπόν φθηνές θαλάσσιες Α/Γ (θεμελιωμένες δλδ) θα πρέπει να τις εγκαταστήσουμε φάτσα κάρτα κοντά στις ακτές μας (μεχρι 50-70 μέτρα βάθος).
Και για να ξεκαθαρίσουμε κάτι
Δεν ειμαι ενάντια στις θαλάσσιες Α/Γ αλλά το βρίσκω λίγο “κουφό” να ξεκινάμε απο την “δυσκολότερη” λύση τη στιγμή που
Στην Δανία πρώτα “γέμισαν” την στεριά με Α/Γ και τώρα εξαπλώνονται προς την θάλασσα.
Με την σημαντική διαφορά όμως οτι στη Δανία η πλεοψηφία των χερσαίων Α/Γ ανοίκουν σε συνεταιρισμούς πολιτών και ΟΤΑ.
Ισώς το ιδοκτησιακό καθεστώς τελικά να είναι σημαντικότερο απο το χωροταξικό…
China’s Wind Turbine Prices Have Hit Bottom, Goldwind Says – Bloomberg
0,37 εκατομύρια δολλάρια ανά μεγαβατώρα θέλουν οι Κινέζοι. Το γράφουν οι Αμερικάνοι. Πολύ αητονύχιδες οι λεβέντες το NREL !!! Θα αγοράζουν τα τσιμέντα από φαρμακείο με το σακουλάκι.
Η λέξη ΄΄δάση΄΄ στα δικηγορίστικα συμπεριλαμβάνει και τα δάση από θυμάρια ή και λιγότερο υψηλά φυτά. Τέτοια ΄΄ δάση΄΄ μας περισσεύουν, ίδε Googlemaps. Αν πούμε ότι 1 μ2 αποδίδει 0,4 Kwh τη μέρα, μέσο όρο, ένα τετρ χιλ δίνει 400 MWh τη μέρα.Η Ελλάδα χρειάζεται 5.000 ΜW Χ24 ώρες=120.000 μεγαβατώρες τη μέρα. 120.000/400=333 τετραγ χλμ. Παλεύεται. Αν βέβαια μιλάμε μόνο για ενέργεια και όχι εξυπηρέτηση δικτύου, βρέξει χιονίσει.
Αν ακολουθούμε το πρότυπο τηςκυβέρνησης της Γερμανίας, ίδε το σχόλειό μου ανωτέρω.
Πολύ θα ήθελα να είχαμε άδικο σ΄αυτά που λέμε οι δυό μας και όλοι της ομάδας ΄΄Πράσινης Μετάβασης΄΄ ακόμη και οι αποφάσεις του Συνεδρίου πριν τις εκλογές.
Όσο γιά τον Jean-Louis Butré μπορεί να μας φταίει, μπορεί και όχι. Ποιόν ακολουθεί το Κόμμα ίσως μόνο ο Γιάνης να το ξέρει…
Οι περισσότεροι ανθρωποι νομίζουν ότι η εξάρτηση από τα ορυκτά καύσιμα οφειλεται στην “Μαφία” των αυτοκινητοβιομηχανιών ή των πετρελαϊκών εταιριών. Επειδή θα κατέστρεφαν ολόκληρο τον πλανήτη για να πουλάνε βενζίνη. Αν ήταν έτσι όμως το πρόβλημα θα είχε λυθεί εδώ και 2 τουλάχιστον δεκαετίες.
Τόσο οι αυτοκινητοβιομηχανίες όσο και οι πετρελαικές εταιρίες διαθέτουν απειρα κεφάλαια και μπορούν να κάνουν καινοτόμες στροφές οποτεδήποτε θέλουν. Οι πετρελαιάδες μπορούν να γεμίσουν τα κατσάβραχα με φωτοβολταικά, να φτιαξουν γιγάντιες MAGLEV, να φτιαχνουν και να εμπορεύονται όσο υδρογόνο θελει ο κόσμος. Το πρώτο αυτοκίνητο-πλατφόρμας δεν ήταν το Τεσλα. Το έφτιαξε η General Motors 2005 και λειτουργούσε με υδρογόνο όχι με μπαταρίες!
Αυτοί λοιπόν δεν εχουν το παραμικρό πρόβλημα αν τους ζητηθεί να κανουν αυτή τη στροφή. Εμείς όμως όλοι τι θα κάναμε ύστερα;
Αφού η αλήθεια δυστυχώς είναι ότι η κλιματική αλλαγή οφείλεται σ’ εμας όλους. Στην ευκολία μας, ναι, της συντριπτικής πλειοψηφίας. Κι αυτό είναι που είναι πολύ δύσκολο να αλλάξει.
Γιατί όχι μόνο δισεκατομμύρια άνθρωποι δεν μπορούν να φανταστουν πλέον τη ζωή τους χωρίς ΠΛΑΣΤΙΚΑ, εκατομμύρια μικρές και μεγαλύτερες βιοτεχνίες και βιομηχανίες τα παράγουν και τα εμπορεύονται για να μας τα προσφέρουν. Δεν μπορούμε να ζήσουμε χωρίς αυτά. Οπότε δεν το σκεφτόμαστε τοσο που εξ αιτιας τους θα πεθάνουμε καποια στιγμή αν συνεχίσουμε έτσι, μαζι με τον πλανήτη.
Κατα τη γνώμη μου 3 πράγματα μας εμποδίζουν από ένα αποτελεσματικό σχέδιο που θα αντιστρέψει το ντόμινο της κλιματικής αλλαγής και της μολυνσης του πλανήτη προς την ολοένα μεγαλύτερη επούλωση και τελικά την ίαση.
Σήμερα, οταν οι μαζες γνωρίζουν στην πλειοψηφία ότι το πλαστικό ΔΕΝ ανακυκλώνεται, ζουμε σε μια διάχυτη μοιρολατρία. Περιμένουμε τη λύση όταν θα γίνουν όλα ηλεκτρικά, ή όταν θα πεθανουν οι πετρελαιάδες χωρίς κανείς μας να ανακυκλώνει τα πλαστικα ή τουλάχιστον να μη ρυπαίνει μ’αυτά.
Η αληθεια είναι οτι κι όταν ακομη τα κανουμε όλα ηλεκτρικά, το πλαστικο θα το χρειαζόμαστε γιατί είναι απίστευτα ευχρηστο. Οπότε τα διυλιστήρια θέλουμε να υπάρχουν για να το παράγουν. Συνεχίζουμε ετσι τα πάντα όπως τα κανουμε περιμενοντας να επέλθει το τέλος όλου του οικοσυστήματος, μαζί με το δικό μας, απο την περιβαλλοντική ασφυξία, θεωρόντας το αναπόφευκτο. Αφου ούτε να σταματήσουμε να χρησιμοποιούμε πλαστικά μπορούμε ούτε τα ανακυκλώνουμε. Ομως στοχεύοντας στο πραγματικό πρόβλημα, πιστεύω ότι μπορούμε να το λύσουμε.
——————————————————————————————————————-
Μετέφρασα κι ένα άρθρο που δείχνει οτι η παραγωγή πλαστικών, οπότε και η αντίστοιχη εξάρτηση τους, γίνεται κατα 99% από ορυκτά καυσιμα. Δηλαδή στην ουσία ΜΟΝΟΝ έτσι. Οπότε είναι ουτοπία να περιμένουμε ότι θα γλιτώσουμε αν κάνουμε τα πάντα ηλεκτρικά αφού τα διυλιστήρια θα τα χρειαζόμαστε για την πρώτη ύλη των πλαστικών μας. Η πηγή του εδώ.
Από τα ορυκτά καύσιμα στον εθισμό στα πλαστικά: Αποκαλύπτοντας τον κρυφό σύνδεσμο που επηρεάζει τον κόσμο μας
16 Αυγούστου, 2023
Δεν υπάρχει έλλειψη πλαστικών αντικειμένων στην καθημερινή μας ζωή, ο μέσος Αμερικανός καταναλωτής χρησιμοποιεί και στη συνέχεια πετάει περίπου 110 κιλά πλαστικού κάθε χρόνο. Τα πλαστικά είναι πανταχού παρόντα, αλλά συχνά οι καταναλωτές είναι παραπληροφορημένοι σχετικά με το από πού προέρχονται και πού καταλήγουν.
Ιστορία του πλαστικού
Κάπου στη σύντομη ιστορία του πλαστικού, οι άνθρωποι εθίστηκαν στην ευκολία του. Για να κατανοήσουμε από τι είναι φτιαγμένα τα πλαστικά, είναι σημαντικό να μάθουμε την ιστορία του πώς έγιναν τόσο διαδεδομένα όσο έγιναν. Παρά τον ασφυκτικό κλοιό που έχει το πλαστικό στους σύγχρονους καταναλωτές, εφευρέθηκε μόλις πριν από λίγο περισσότερο από έναν αιώνα. Το πρώτο εμπορικό πλαστικό, με την ονομασία βακελίτης, εφευρέθηκε από τον χημικό Leo Hendrik Baekeland το 1907. Ο βακελίτης παράχθηκε αρχικά με τη σύνθεση πίσσας άνθρακα και ξυλικής αλκοόλης.
Η χρήση του πλαστικού έγινε πιο διαδεδομένη καθώς ο στρατός των ΗΠΑ πειραματίστηκε με πιο καθολικές χρήσεις κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Κατά τη διάρκεια αυτής της φάσης πειραματισμού, οι χημικοί άρχισαν να εργάζονται με ορυκτά καύσιμα για τη δημιουργία πλαστικών. Μετά τον πόλεμο, η εμπορική ζήτηση πλαστικών αυξήθηκε σημαντικά. Αναζητώντας μεθόδους για τη δημιουργία νεότερων και φθηνότερων πλαστικών, οι κατασκευαστές άρχισαν να βασίζονται στα ορυκτά καύσιμα για την παραγωγή των προϊόντων τους. Τη δεκαετία του 1960 η παγκόσμια παραγωγή πλαστικών αυξήθηκε κατά 400% και έκτοτε συνεχίζει να ανεβαίνει.
Μεταξύ 1970 και 2000, τα πλαστικά απόβλητα παγκοσμίως υπερτριπλασιάστηκαν. Μια έκθεση του Plastic Soup Foundation σημείωσε ότι πάνω από το 50% όλων των πλαστικών που παρήχθησαν ποτέ κατασκευάστηκαν μετά το 2000. Επιπλέον, εκτιμήθηκε ότι μόνο το 2021 θα παραχθούν πάνω από 390 εκατομμύρια τόνοι πλαστικού.
Ορυκτά καύσιμα & πλαστικό
Πώς ακριβώς συνδέεται λοιπόν αυτό με τα ορυκτά καύσιμα; Μια έκθεση του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ σημείωσε ότι το 98% των πλαστικών μιας χρήσης κατασκευάζονται από ορυκτά καύσιμα. Σύμφωνα με ένα άρθρο για το περιοδικό Science Advances “Η συντριπτική πλειοψηφία των μονομερών που χρησιμοποιούνται για την παραγωγή πλαστικών, όπως το αιθυλένιο και το προπυλένιο, προέρχονται από ορυκτούς υδρογονάνθρακες. Κανένα από τα ευρέως χρησιμοποιούμενα πλαστικά δεν είναι βιοδιασπώμενο”.
Επί του παρόντος, οι 7 μεγαλύτερες εταιρείες παραγωγής πλαστικών στον κόσμο με βάση τον όγκο τους είναι όλες εταιρείες ορυκτών καυσίμων. Επιπλέον, οι εταιρείες ορυκτών καυσίμων έχουν μεγάλο οικονομικό κίνητρο για να συνεχίσουν να παράγουν πλαστικά. Σε παγκόσμιο επίπεδο, τα ορυκτά καύσιμα χρησιμοποιούνται συχνότερα για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας και την τροφοδοσία των μεταφορών. Ωστόσο, τα τελευταία χρόνια ο κόσμος έχει ξεκινήσει μια μετάβαση στην καθαρή ενέργεια, ενθαρρύνοντας πολλούς ανθρώπους να εγκαταλείψουν τα ορυκτά καύσιμα για πιο φιλικές προς το περιβάλλον πηγές ενέργειας, όπως η ηλιακή και η αιολική ενέργεια.
Καθώς οι βιομηχανίες ορυκτών καυσίμων υπολογίζουν τις αλλαγές στις απαιτήσεις των καταναλωτών, θα συνεχίσουν να στηρίζονται σε μεγάλο βαθμό στην ανάπτυξη των ορυκτών καυσίμων σε πετροχημικά και ορυκτούς υδρογονάνθρακες για την κατασκευή πλαστικών. Επί του παρόντος, η κατασκευή πλαστικών αντιπροσωπεύει το 12% της παγκόσμιας κατανάλωσης πετρελαίου, ένα ποσοστό που είναι πιθανό να αυξηθεί καθώς αυξάνεται η κατανάλωση πλαστικών.
Πραγματικότητα των ορυκτών καυσίμων
Οι αρνητικές επιπτώσεις των πλαστικών είναι εκτεταμένες και επικίνδυνες. Δεν είναι μυστικό ότι η χρήση ορυκτών καυσίμων είναι απίστευτα επιβλαβής για τον κόσμο μας, και καθώς η χρήση πλαστικών είναι απλώς ένα υποπροϊόν της βιομηχανίας ορυκτών καυσίμων, είναι εξίσου καταστροφική. Πάνω από το 99% του πλαστικού κατασκευάζεται από χημικές ουσίες που προέρχονται από ορυκτά καύσιμα. Τα ορυκτά καύσιμα ευθύνονται για πάνω από το 75% όλων των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου, πράγμα που σημαίνει ότι τα πλαστικά που παράγονται από ορυκτά καύσιμα συνδέονται άμεσα με την αύξηση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου ετησίως.
Τα ορυκτά καύσιμα μεταμφιεσμένα σε πλαστικά βρίσκονται παντού στη ζωή μας. Πλαστικές ίνες χρησιμοποιούνται στα υφάσματα των ρούχων μας και μικρές πλαστικές χάντρες, γνωστές και ως μικροπλαστικά, βρίσκονται σε καθημερινά καλλυντικά προϊόντα. Τα πλαστικά χρησιμοποιούνται συνήθως στις συσκευασίες των τροφίμων, αλλά βρίσκονται και μέσα στα ψάρια που προορίζονται για ανθρώπινη κατανάλωση. Τα πλαστικά είναι τόσο διαδεδομένα που μολύνουν ακόμη και τον υποτιθέμενο καθαρό αέρα και το καθαρό νερό μας.
Καθώς το ηλιακό φως και άλλα στοιχεία αποικοδομούν τα πλαστικά, διασπώνται σε χιλιάδες μικροσκοπικά κομμάτια που ονομάζονται μικροπλαστικά. Τα μικροπλαστικά ρυπαίνουν διάφορα χερσαία και θαλάσσια οικοσυστήματα, προκαλώντας περιβαλλοντική υποβάθμιση και προβλήματα υγείας τόσο για τους ανθρώπους όσο και για τα ζώα. Τα μικροπλαστικά απελευθερώνουν τις τοξικές χημικές ουσίες που φιλοξενούνται στα ορυκτά καύσιμα στο περιβάλλον γύρω τους.
Εκτός του ότι είναι απίστευτα επιβλαβή για το περιβάλλον, τα μικροπλαστικά και τα υποπροϊόντα των ορυκτών καυσίμων είναι επίσης εξαιρετικά επικίνδυνα για την ανθρώπινη υγεία. Τα μικροπλαστικά έχουν συνδεθεί με μια ποικιλία προβλημάτων υγείας, όπως η παχυσαρκία, οι διαταραχές του θυρεοειδούς, η υπογονιμότητα και άλλα. Επιπλέον, τα πετροχημικά πρόσθετα – τα οποία χρησιμοποιούνται για να κάνουν τα πλαστικά πιο εύκαμπτα ή πιο πολύχρωμα – έχουν συνδεθεί με μυοσκελετικές παραμορφώσεις, ερεθισμό του δέρματος και αδυναμία ανάπτυξης του εμβρύου. Για να μάθετε περισσότερα σχετικά με τις επιπτώσεις των πλαστικών στην ανθρώπινη υγεία, ανατρέξτε σε αυτό το ιστολόγιο Τι πρέπει να γνωρίζετε για τις επιπτώσεις των πλαστικών στην ανθρώπινη υγεία – Ημέρα της Γης
Για να απαλλαγούμε από τη φαύλη λαβή των ορυκτών καυσίμων, χρειαζόμαστε μια αλλαγή παραδείγματος στις σκέψεις μας για τα πλαστικά ως κοινωνία. Όλοι καταλαβαίνουμε ότι τα ορυκτά καύσιμα είναι κακά για το περιβάλλον. Τα πλαστικά κατασκευάζονται από ορυκτά καύσιμα, άρα πού είναι η διαφορά;
Εδώ στο EARTHDAY.ORG είμαστε υπέρμαχοι της καινοτομίας και των καθημερινών δράσεων, που εργάζονται για τον τερματισμό της εξάρτησης από τα πλαστικά και τα ορυκτά καύσιμα. Ο τερματισμός αυτής της τοξικής σχέσης είναι ο μόνος δρόμος για ένα μέλλον που αξίζει να ζήσουμε. Δείτε το θέμα της Ημέρας της Γης 2024 “Πλανήτης εναντίον πλαστικών” για να μάθετε περισσότερα και να αναλάβετε δράση για να εναντιωθείτε στη ρύπανση του περιβάλλοντος από πλαστικά.
Μια μορφή ενέργειας για την οποία δεν έχει κάνει κάποια αναφορά το Μέρα25 είναι η Γεωθερμία.
Η Ελλάδα έχει δυναμικό σε αρκετές περιοχές και εκτός από ρεύμα μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τη θέρμανση. Στη Μήλο όπου κατάγομαι υπάρχει πεδίο, αλλά η γεωθερμία δαιμονοποιήθηκε από πρόχειρες έρευνες τις δεκαετίες 80 κι 90.
Τώρα η τεχνολογία έχει προχωρήσει κι αξίζει να μελετηθεί η δυνατότητα αξιοποίησης της, μαζί με οφέλη για τις τοπικές κοινωνίες, όπως φθηνότερο ρεύμα και δωρεάν θέρμανση.
Σε συνδυασμό με τα φωτοβολταικά στις στέγες και με ένα σωστό χωροταξικό σχέδιο στις ανεμογεννήτριες μπορεί να βελτιωθεί σημαντικά η ενεργειακή αυτονομία της χώρας.
Τέλος, ένας σύγχρονος σιδηρόδρομος στην ηπειρωτική χώρα και καλύτερα ΜΜΜ στις πόλεις θα βοηθήσουν σημαντικά στη μείωση του CO2.
3. Να βρεθεί επιστημονική εφαρμογή παραγωγής πλαστικών από άλλη πρώτη ύλη. Μεχρι να γίνει πρέπει να γίνει κατανοητο ότι ακόμη και αν αντικαταστήσουμε τα πάντα με ηλεκτρικά, θα έχουμε εκατομμύρια κυβικα μετρα πετρέλαιο σαν παραπροιόν της πρώτης ύλης των πλαστικών μας. Τα οποία φυσικα, θα πρεπει διαρκως με κάποιους τρόπους να ανακυκλώνουμε οσο αλλη πρώτη ύλη για τα πλαστικά μας. Αυτό συμβαινει τώρα με τους κινητήρες εσωτερικης καύσης. Αν τους καταργήσουμε ολότελα που θα καταχωνιάσουμε ολα αυτα τα κυβικα αχρησιμοποίητο πετρελαιο;
Αυτή η πραγματικοτητα δείχνει οτι το πρόβλημα μιας σοβαρής και διαρκούς Πράσινης οικονομιας είναι πολυεπίπεδο και μπορεί να λυθεί μόνο συλλογικά.
Η πρασινη επανασταση εχει δυο εκφανσεις: η μια ειναι η παραγωγη πρασινης/ανανεωσιμης ενεργειας και η αλλη ειναι η ελαχιστοποιηση του υλικου αποτυπωματος (material footprint). Ενω υπαρχουν καποιες γενικες κατευθυνσεις και για τα δυο αυτα θεματα, δυστυχως η στρατηγικη που θα ακολουθησει καθε χωρα ειναι μοναδικη. Νομιζω ο μεσος πολιτης ουτε εχει ουτε θα αποκτησει την εξειδικευση για τετοιου ειδους θεματα αλλα αυτο που σιγουρα μπορει να κανει ειναι να εμπιστευτει (ή οχι) την διαδικασια που ακολουθειται για να παρθουν τετοιου ειδους αποφασεις.
Οποτε θα προτεινα η ενοτητα αυτη να περιοριστει σε καποιες high level βασικες προτασεις (π.χ. οχι στις εξορυξεις, οχι σε οποιαδηποτε δραστηριοτητα εντος περιοχων Natura, επενδυση σε μειγμα ανανεωσιμων, σταδιακη απο-επενδυση απο ορυκτα καυσιμα) και να προστεθει η περιγραφη της διαδικασιας μεσα απο την οποια θα παρθουν αυτες οι αποφασεις (π.χ. ανοικτο καλεσμα σε ολους τους πανεπιστημιακους και ερευνητες της χωρας, δυνατοτητα συμμετοχης/εκπροσωπησης πολιτων και τοπικων κοινοτητων, live-streaming ολων των εργασιων ληψης αποφασεων, συγκεκριμενο χρονοδιαγραμμα, κλπ.).
Ενα αλλο κομματι που χρειαζεται να προστεθει στην ενοτητα αυτη (παλι χωρις να μπαινουμε σε ιδιαιτερες λεπτομερειες για τους λογους που ανεφερα παραπανω) ειναι η ελαχιστοποιηση του υλικου αποτυπωματος (με πιο ευπεπτο τιτλο ισως). Ειναι γνωστο σε οσους ασχολουνται οτι πολυ μεγαλο (ισως το μεγαλυτερο) μερος της ενεργειας που παραγεται χρησιμοποιεται για την κατασκευη υλικων αγαθων. Επισης η κατασκευη και η χρηση των υλικων αυτων αγαθων ειναι υπευθυνη και για ολα τα αλλα περιβαλλοντικα προβληματα περαν την κλιματικης κρισης. Πρεπει να δουμε το υλικο αποτυπωμα σε ολους τους οικονομικους τομεις και να παρθουν μετρα για την ελαχιστοποιηση του. Η ξεχωριστη συλλογη των υλικων και ανακυκλωση τους (καθως και η αυστηροποιηση των κανονων ωστε τα προιοντα στην αγορα να ανακυκλωνονται ευκολα) δεν ειναι η λυση αλλα ειναι το λιγοτερο που μπορει να γινει (αν και στην Ελλαδα δεν κανουμε ουτε αυτο). Επιπλεον πρεπει να παρθουν μετρα για την ελαχιστοποιηση της ζητησης υλικων (προιοντα που ειναι επισκευασιμα, επαναχρησιμοποιησιμα, αναβαθμισιμα, κλπ.). Ενας τομεας στον οποιο πρεπει να παρθουν ριζικα μετρα γιατι αποτελει πολυ μεγαλο μερος του υλικου αποτυπωματος και των εκπομπων διοξειδιου ειναι οι κατασκευες (ατσαλι και τσιμεντο μαζι ευθυνονται για το 20% του διοξειδιου παγκοσμια). Εκτος απο την χρηση υλικων χαμηλου αποτυπωματος, πρεπει να επιβραδυνθει η κατασκευη νεων κτιριων και ο μονος τροπος για να γινει αυτο ειναι η ελαχιστοποιηση (αν γινεται μηδενισμος) του vacancy rate (ποσοστου κτιριων/χωρων που ειναι κενοι ανα πασα στιγμη) το οποιο στην ΕΕ ειναι στο 22% και στην Ελλαδα νομιζω κοντα στο 30%. Αυτο λοιπον θα πρεπει να συνδεθει με την πολιτικη γυρω απο την στεγη (επαγγελματικη και μη).
Τιποτα όμως από όλα αυτά δεν θα γίνει γιατι λείπει το κυριότερο που ο κοσμος αδιαφορεί ολότελα να το μάθει ή εστω να το ψάξει: Τι επιτρέπεται και γιατι.
Θεωρώ ότι η τεχνολογία του πράσινου υδρογόνου είναι μία λύση η οποία δεν μπορεί να εφαρμοστεί σε μεγάλη κλίμακα. Από όσο γνωρίζω, το υδρογόνο συμπεριφέρεται ως αέριο του θερμοκηπίου γιατί αυξάνει τη διάρκεια ζωής του μεθανίου στην ατμόσφαιρα. Είναι αδύνατον να έχεις βιομηχανία παραγωγής υδρογόνου χωρίς να έχεις διαρροές, και η παραγωγή του είναι δεκάδες μεγατόνοι το χρόνο. Επιπλέον, η απόδοση του από την παραγωγή, την μεταφορά του, μέχρι την κατανάλωση είναι μικρή. Δυστυχώς, για την κλιματική κρίση δεν υπάρχει μία λύση που θα μας λύσει όλα τα προβλήματα. Χρειάζεται να εφαρμόσουμε πολλές λύσεις σε μικρότερη κλίμακα και κυρίως να μειώσουμε σημαντικά την κατανάλωση.
Νομίζω ότι η Ελλάδα χρειάζεται άμεσα ένα πρόγραμμα σαν το εξοικονομώ ώστε να μονωθούν καλά τα σπίτια και να μειωθεί η κατανάλωση σε θερμανση (με προτεραιότητα ορεινά σπίτια, παλιές πολυκατοικίες, ευάλωτα νοικοκυριά). Χρειάζεται επιπλέον να αποκτήσουμε ασφαλή και λειτουργικά Μεσα Μαζικής Μεταφοράς (κάπου είχα διαβάσει ότι άνθρωποι από διάφορες βαθμίδες εισοδήματος καταναλώνουν λίγο πολύ το ίδιο σε θέρμανση, χωρίς να ζεστένονται όμως το ίδιο λόγω διαφοράς στη μόνωση, ενώ ως αναφορά την μετακίνηση, εκείνοι με υψηλό εισόδημα καταναλώνουν τα πολλαπλάσια). Νομίζω ότι χρειάζεται επιπλέον να μειώσουμε και την παραγωγή των πλαστικών, καθώς έχει γίνει το ίδιο πράγμα με το να καίμε πετρέλαιο (πλέον δεν έχουμε που να τα θάψουμε και τα καίμε, υποβαθμίζοντας την ποιότητα ζωής ολόκληρων πόλεων). Τέλος, είναι σημαντικό να μειώσουμε την κατανάλωση του κρέατος και να στραφούμε σε μια πιο βιώσιμη αγροτική παραγωγή που θα στηρίζει τους αγρότες που έχουν μικρές εκτάσεις και τις καλλιεργούν με παραδοσιακούς τρόπους ή με μεθόδους περμακουλτούρας / φυσικής καλλιέργιας (γιατί και αυτός ο τομέας συνεισφέρει σημαντικά στην κλιματική κρίση).
<<..Είναι αδύνατον να έχεις βιομηχανία παραγωγής υδρογόνου χωρίς να έχεις διαρροές, και η παραγωγή του είναι δεκάδες μεγατόνοι το χρόνο..>>
Διαρροή υδρογόνου σε βιομηχανία παραγωγής του ! Τι άλλο θα σκεφτείτε ισα για να φερνετε αντιρρήσεις! Κοιτάξτε τι λέτε:
όμως
Έτσι γίνεται
https://www.naftemporiki.gr/green/726876/germania-ydrogono-apo-aioliki-energeia-sto-diktyo-fysikou-aeriou/
Υπάρχει μεγάλη πρόοδος για τη μετάβαση απο τα πλαστικά από πετρέλαιο σε πλαστικά απο αλλες φυσικές και ανανεώσιμες πηγές.
Καλησπέρα σας.
Είναι ένα θέμα πολυεπίπεδο.
Νομίζω δεν είμαστε έτοιμη ακόμη να στηρίξουμε την κοινωνία μας στις ΑΠΕ, πέρα από ένα ποσοστό τις τάξεως του 10 με 15 % στο ενεργειακο μιγμα.
Οι ΑΠΕ είναι ακόμη στοχαστικά μοντέλα. ( παράγουν όταν έχει ήλιο και αμα φυσάει.)
Επίσης οι πρώτες ύλες που χρειάζονται για την κατασκευή,
ανεμογεννητριών, φωτοβολταϊκών, μπαταριών και όλων τον εξαρτημάτων υπάρχουν; ειναι σε αφθονία ή μήπως είναι σπάνιες; τι αποτύπωμα σε άνθρακα αφήνει η εξόρυξη τους; μετά το πέρας τις ζωής τους τι τα κάνουμε; ανακυκλωνονται; με τι αποτύπωμα σε άνθρακα;
Μπορεί να υπάρχουν μελέτες για όλα αυτά και να μην μπόρεσα να τις βρω.
Τι να περιμένεις εξάλλου από έναν βοσκό.
Με εκτίμηση
Κούτσιανος Σάκης.