Συντάκτης: Guest Author

Η μετανάστευση προϋπάρχει ιστορικά οποιασδήποτε έννοιας δικαιώματος. Ωστόσο, η  μετακίνηση των ανθρώπων για να αναζητήσουν μια καλύτερη ζωή, για να ξεφύγουν από πολέμους, πείνα, φτώχεια δίωξη, κλιματική συνθήκη είναι κατοχυρωμένο δικαίωμα και οφείλουμε με κάθε τρόπο να το υπενθυμίζουμε και να το υπερασπιζόμαστε.

Ποια η κατάσταση σήμερα;

Η Κοινή Δήλωση ΕΕ-Τουρκίας του 2016, που ο ΣΥΡΙΖΑ υιοθέτησε και εφάρμοσε ως κυβέρνηση, παραβιάζει το Διεθνές Δίκαιο και αποτελεί την προβληματική ρίζα του ζητήματος, όχι την επίλυσή του. Με αυτήν, η ΕΕ αναγνωρίζει την Τουρκία ως ασφαλή τρίτη χώρα και την πληρώνει αδρά για να εμποδίζει τους πρόσφυγες να αιτηθούν άσυλο στην ΕΕ (δεσμοφύλακα των κατατρεγμένων δλδ). Αντίστοιχες, παράνομες και αποκρουστικές συμφωνίες επιχειρούνται σήμερα με την Τυνησία και την κατακερματισμένη Λιβύη. Έτσι, η μοίρα που επιφυλάχθηκε για τη χώρα μας είναι εκείνη του εφεδρικού δεσμοφύλακα της ΕΕ («ασπίδα» της ΕΕ κόντρα στους «βάρβαρους», όπως είχε πει η Ούρσουλα Φον ντερ Λάιεν.

Σε τι συμφωνεί η Αριστερά;

Οι πρόσφυγες και οι μετανάστες είναι οι κατατρεγμένοι αυτού του κόσμου και χρειάζονται την αλληλεγγύη μας και την προστασία μας. Η Αριστερά αποκαλύπτει ως φασιστική και κάλπικη την ψευτο-αριστερή, ψευτο-μαρξιστική θεωρία ότι η μαζική μετανάστευση είναι όπλο του Κεφαλαίου και των οργάνων της παγκοσμιοποίησης, ότι πρόκειται για μια συνομωσία που στοχεύει στην «Μεγάλη Αντικατάσταση» των γηγενών πληθυσμών με «άλλους», υποδεέστερους λαούς.

Η θέση και πρόταση του ΜέΡΑ25

Για το ΜέΡΑ25 δεν υφίσταται διάκριση ανάμεσα σε πρόσφυγες και μετανάστες. Είτε τρέχει να γλυτώσει από τις βόμβες, την καταπίεση ή την πείνα, χρήζει αλληλεγγύης και διεθνούς προστασίας. Εφόσον τους ξένους εργαζόμενους τους αγκαλιάσουν τα εγχώρια συνδικάτα και τους εντάξουν στις τάξεις τους, μόνο ισχύ έχουν να προσφέρουν στους προοδευτικούς των χωρών μας. ΒΕΤΟ λοιπόν στα όργανα της ΕΕ, μέχρις ότου ανοιχτεί και επιλυθεί το θέμα στην πραγματική του ανθρωπιστική βάση: συλλογική διαχείριση, κατανομή των νεοφερμένων σε όλη την ΕΕ, Ευρώπη ανοιχτή και όχι μισανθρωπική, σύνορα ανοικτά μεν ελεγχόμενα δε.

Εσύ τι λες;

Η οικολογία για το ΜέΡΑ25 δεν είναι το βάψιμο με «πράσινο» στις πολιτικές αλλά η αλλαγή ενός οικονομικού μοντέλου που προκαλεί κλιματική κρίση, κατασπαταλά τους φυσικούς πόρους  και πλήττει πρωτίστως τους φτωχούς πληθυσμούς του πλανήτη.

Η κλιματική καταστροφή είναι σε εξέλιξη. Ακραία καιρικά φαινόμενα, μεγάλης κλίμακας πυρκαγιές, πλημμύρες με ολέθριες συνέπειες τις απώλειες ζωών, την καταστροφή υποδομών, καλλιεργειών, ζωικού κεφαλαίου, κατοικιών και επιχειρήσεων.

Πράσινη Επανάσταση

Τι προτείνει το ΜέΡΑ25:

Ουσιαστική αλλαγή του παραγωγικού μοντέλου, εγκατάλειψη των ορυκτών καυσίμων, συρρίκνωση δραστηριοτήτων και παραγωγής που πλήττει το φυσικό περιβάλλον (π.χ. περιορισμός στα ορυχεία, στην παραγωγή τσιμέντου, στις αερομεταφορές), στροφή στην πράσινη ενέργεια και την εξοικονόμησή της, στροφή από το ιδιωτικό κέρδος στο κοινό – δημόσιο όφελος. Εν ολίγοις μια Πράσινη Επανάσταση που δεν θα περιορίζεται απλά στην μετάβαση από το μαζούτ στα φωτοβολταϊκά αλλά θα μετασχηματίζει τις κοινωνικές σχέσεις και, μαζί με αυτές, τις παραγωγικές συνήθειες και τα καταναλωτικά πρότυπα.

Σε τι συμφωνεί η Αριστερά;

Η αντιμετώπιση της κλιματικής καταστροφής δεν θα γίνει από το Μεγάλο Κεφάλαιο, ούτε θα «συντονιστεί» δημιουργώντας νέες ψευτο-αγορές (π.χ. αγορές ρύπων). Για να υπάρξει ένα αύριο μακριά από τη δυστοπία, οφείλουμε να στήσουμε αποκεντρωμένα, κοινωνικοποιήμενα δίκτυα ενέργειας και οικονομικών δραστηριοτήτων, με την Φύση & τον Άνθρωπο (όχι το Κέρδος) στο επίκεντρο.

Η πρόταση του ΜέΡΑ25:

ΚΑΜΙΑ ΕΞΟΡΥΞΗ | ΤΕΛΟΣ ΣΤΙΣ ΧΕΡΣΑΙΕΣΑΝΕΜΟΓΕΝΝΗΤΡΙΕΣ& ΣΤΑ ΦΩΤΟΒΟΛΤΑΪΚΑ ΣΕ ΑΓΡΟΥΣ | ΕΝΙΑΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΠΟΙΗΜΕΝΗ ΔΗΜΟΣΙΑ ΔΕΗ

Το ΜέΡΑ25 καταθέτει από το 2020 Σχέδιο για την Πράσινη Βιομηχανική Επανάσταση με έμφαση σε νέες βιομηχανίες εγχώριας παραγωγής σύγχρονων:

·      μπαταριών και φωτοβολταϊκών στέγης

·      ανακυκλώσιμων πλωτών ανεμογεννητριών

·      του λογισμικού που απαιτούν τα νέα έξυπνα αποκεντρωμένα δίκτυα πράσινης ενέργειας

·      ολοκληρωμένα μικροκυκλώματα και, βέβαια,

·      πράσινου υδρογόνου για βιομηχανική χρήση π.χ. στην Λάρκο και τις Χαλυβουργίες

Εσύ τι λες;

Ποια η κατάσταση των θεσμών της δημοκρατίας σήμερα;

Ποτέ στην περίοδο της Μεταπολίτευσης δεν υπήρξε μεγαλύτερο έλλειμμα Δημοκρατικής Κυριαρχίας, Θεσμικής Διαφάνειας, Πλουραλιστικής Ενημέρωσης. Από την Χρεοκοπία και το 1^ο Μνημόνιο η κοινωνία μας έχει απωλέσει πλήρως την όποια δημοκρατική κυριαρχία είχε πάνω στο κράτος, τους θεσμούς του, την λήψη αποφάσεων. Οι δήθεν ανεξάρτητες αρχές (ανεξάρτητες από την λαϊκή βούληση, πλήρως εξαρτημένες από τους δανειστές και την ολιγαρχία) δίνουν και παίρνουν: φορολογικός μηχανισμός, δημόσια περιουσία, ενεργειακή πολιτική, πολιτική για το νερό, την αποχέτευση και τη διαχείριση απορριμμάτων ελέγχονται και λειτουργούν υπέρ των λίγων, σε βάρος των πολλών. Ταυτόχρονα, η Δικαιοσύνη είναι ανύπαρκτη. Όσο για την ενημέρωση, ανήκει στους ίδιους που μας λεηλατούν μέσω του Καρτέλ Ενέργειας καθιστώντας την Ελλάδα μιντιακή δικτατορία Ερντογανικού ή Ορμπανικού τύπου.

Σε τι συμφωνεί η Αριστερά;

Απαιτείται ανάκτηση της δημοκρατικής κυριαρχίας στο Κράτος, του Θεσμούς, την Ενημέρωση.

Τι προτείνει το ΜέΡΑ25;

Το ΜέΡΑ25 δίνει μεγάλη έμφαση στην κοινωνικοποίση των εξουσιαστικών θεσμών, όχι στην αντικατάσταση της τυραννίας του ολιγάρχη με την τυραννία του γραφειοκράτη. Σε αυτό το πλαίσιο, το ΜέΡΑ25 αναδεικνύει τον καίριο ρόλο των οργάνων άσκησης κοινωνικού ελέγχου και κοινωνικής εξουσίας που ονομάζουμε ΔΙΑΣΚΕΠ – Διαβουλευτικά Συμβούλια Κληρωτών & Εκλεγμένων Πολιτών.

Ο θεσμός των ΔΙΑΣΚΕΠ: Το δίλημμα Κράτος-Κεφαλαιοκράτες, Ιδιωτικομανία-Κρατισμός, εγκλωβίζουν την κοινωνία σε συντηρητική τροχιά που, εν τέλει, αποκλείει τον εκδημοκρατισμό – ο οποίος πνίγεται όταν η οικονομική εξουσία εγκλωβίζεται στο δίπολο Ιδιωτικοποίησης-Κρατικοποίησης, με αποτέλεσμα την ενίσχυση της Ολιγαρχίας & της Οικονομικής Αναποτελεσματικότητας.Το ΜέΡΑ25 προτείνει το σπάσιμο αυτού του διλήμματος με Μοχλό Εκδημοκρατισμού, Ανάπτυξης & Πολιτισμού τα ΔΙΑΣΚΕΠ – τα Διαβουλευτικά Συμβούλια Κληρωτών & Εκλεγμένων Πολιτών, τα οποία συγκαλούνται και θεσμοθετούνται παράλληλα με την εθνικοποίηση-κοινωνικοποίηση δικτύων δημόσιων αγαθών (π.χ. ΔΕΗ) και εργαλείων-οργανισμών του κράτους (π.χ. ΑΔΑΕ).

Τα ΔΙΑΣΚΕΠ απαρτίζονται από (τουλάχιστον) 2/3 κληρωτούς εργαζόμενους στους επιμέρους κλάδους (που εναλλάσσονται περιοδικά) και (το πολύ) 1/3 εκλεγμένων ή διορισμένων από τη Βουλή ειδικών. Τα ΔΙΑΣΚΕΠ επιλέγουν τους ανώτατους δικαστές και τον Κεντρικό Τραπεζίτη και είναι υπεύθυνα για τα δημόσια αγαθά (Υγεία, Παιδεία, ΜΜΕ, Μεταφορές, Δίκτυα Ύδρευσης, Ηλεκτρισμού κλπ), π.χ. εγκρίνουν τον διορισμό των διοικήσεων οργανισμών & κομβικών εταιρειών οι οποίες λογοδοτούν στα ίδια ΔΙΑΣΚΕΠ.

Με τα ΔΙΑΣΚΕΠ στην πρώτη γραμμή, ο διαχωρισμός Κοινωνίας-Οικονομίας καταργείται, η Δημοκρατία διεισδύει τόσο στο Κράτος όσο και στην Οικονομία, ο Κοινοβουλευτισμός αναβαθμίζεται, κι η Αποτελεσματικότητα συμβαδίζει για πρώτη φορά με την μείωση της εξουσίας κεφαλαιοκρατών-γραφειοκρατών επί των πολλών.

Εσύ τι λες?